Rug van Marthijn keept SVA 3 veilig
zondag 29 april 2018

S.V. Achterveld 3

In de week dat de Noord Koreaanse Kim Jong-un en de Zuid Koreaanse Moon Jae-in toenadering tot elkaar zochten was het voor SVA 3 zaak om ook VSC 2 aan de zegekar te binden. Na een roerige eerste seizoenshelft waarin 4 schamele punten bij elkaar werden gespeeld en het degradatiespook over het Kerstens Sportpark rondwaarde was dit na een de uitstekende tweede seizoenshelft de kans om degradatie definitief af te wenden. Bij winst op VSC 2 was de laatste plaats met nog 4 wedstrijden voor de boeg definitief uit zicht verdwenen.

 

Waar bij de Koreaanse ontmoeting sprake is van een schitterend staaltje symboolpolitiek blijkt ook de leiding van SVA 3 hier niet vies van. Onze eigen Harry Jong-Ru(itenbeek) snoerde vorige week de critici, die hem beschuldigden van een dictatoriaal bewind en voortrekkerij van iedereen die aan de familie Ruitenbeek gelieerd is, de mond door zowel Dennis Kok als de helft van de Buughoazen wissel te zetten en zelfs zijn schoonzoon in de tweede helft naar de kant te halen. Een week later bleek dit niets meer dan symboolpolitiek geweest en was de oude hiërarchie binnen het veld weer hersteld.

 

Er was echter wel een positie binnen het veld waar de technische staf enkele slapeloze nachten van gehad heeft afgelopen week. Tim van B., sinds deze week het trotse nieuwe lid van de fazanten eerste divisie app, was deze zondag op een fazantenspotsafari waardoor de keeperspositie vacant was. Aangezien Frank nog niet voldoende hersteld was van de aanval van de hond van een aantal weken geleden moest er worden gezocht naar een andere creatieve oplossing.

 

Meerdere tactische besprekingen werden eraan gewijd, want hoe bepaal je welke veldspeler het beste op goal kan? Je zou kunnen kiezen voor lengte, altijd handig voor een keeper zodat hij makkelijk bij de hoeken kan. Of je kiest voor atletisch vermogen waarmee de keeper zijn goal schoon kan houden. Of je kiest voor de reflexen, altijd handig in de scrimmage. Of je gaat voor meevoetballend vermogen, zodat je van achteruit kan opbouwen. De technische staf bleek echter al deze eigenschappen van een keeper over boort te gooien. Zij kozen net als Louis van Gaal in bij de Tim Krul wissel voor het verrassingseffect en voor een ander niet te onderschatten kwaliteit voor een keeper: hoeveel vierkante meter van het goal dekt hij af? Met die twee elementen in het achterhoofd en het feit dat Rick zich niet helemaal fit voelde was er maar een man die op goal gezet kon worden: Martijn ‘Verhoeven’ Houtveen.

 

Ondanks de laatste positie op de ranglijst was VSC een niet te onderschatte tegenstander. Ruim een kwart van de punten hadden ze per slot van rekening tegen SVA 3 behaald. Daar staat wel tegenover dat SVA 3 in de persoon van Karel ook het mooiste doelpunt van het seizoen in de wedstrijd tegen VSC heeft gemaakt. VSC is hem daar nog steeds dankbaar voor…

 

De wedstrijd begon met opvallend veel moeders langs de zijlijn. Naar verluid kwamen die af op de laatste man van SVA 3 die hun dochters (9-11 jaar) op koningsdag als een ware Dokter Dre in vervoering had gebracht en ook bij de moeders een gevoelige snaar had geraakt. Zoals we hem kennen bleef hij hier echter rustig onder en ging niet naast zijn toch al immense schoenen lopen.

 

Een ander opvallend feit was dat het publiek erg veel zin had in pizza. Met name rond uittrappen van SVA bleven ze hierom roepen. Het is nog steeds niet helemaal duidelijk wat hier de reden van was…

 

De eerste helft had een helder spelbeeld: SVA 3 was aan de bal, VSC verdedigde en bij elke dreigende aanval van VSC deed SVA er alles aan om maar geen schot op goal te krijgen. Uiteindelijk duurde het tot de 40e minuut voordat SVA eindelijk het net wist te vinden. Via een schitterende voorassist (een vaak onderschat element van het voetbalspel) van de sterk spelende linksback op Niels, die de bal vervolgens direct voorgaf op Matthijs was het raak. Hij had er wel twee pogingen voor nodig maar dit mocht de pret niet drukken. Zijn moyenne schoot hiermee omhoog van 1 goal per seizoen naar 2 goals per seizoen.

 

In de tweede helft drong VSC wat meer aan maar het was de rug van Martijn en de paal die een doelpunt in de weg stonden. Aan de andere kant was Remco in de rust binnen de lijnen gekomen. Menigmaal legde hij zijn tegenstander in de luren bij de linker zijlijn. Helaas hadden ze ook deze week de goal weer in het midden van het veld gezet en niet aan de linkerkant en dat was nou net waar Remco de bal vandaag niet wist af te leveren.

 

Wat volgde waren nog wat afzwaaiers die voldeden aan de aloude wet van Dave Boersen: “Ja maar als die zit….”. Uiteindelijk waren het de gebroeders Kerkhof die vanuit een voorzet (Olaf) de bal behendig over de keeper heen kopte (Niels). Daarmee stond de eindstand op het bord. Hiermee is degradatie definitief afgewend en kan de blik alvast op volgend seizoen!