Achterveld 3 en de wederopstanding van een voetbalteam
maandag 30 oktober 2017

S.V. Achterveld 3

29 oktober 2017, de dag dat de mensen in Weert tegen elkaar zeiden: ‘’wat gaat de tijd toch snel, het is immers alweer de 4e editie van de Funday Market’’, maar het was meer de dag van een leuk feitje: 14.774 dagen zitten er namelijk  tussen de première van Rocky in Nederland en 29 oktober 2017. En beide dagen staan synoniem voor een wederopstanding van jewelste. Was het een goede 40 jaar geleden Rocky die Apollo Creed versloeg in een zinderde finale, gisteren was het de beurt aan Achterveld 3!

Zoals onze trouwe lezers immer weten staat het 3e van de Rooms Katholieke Sportvereniging Achterveld er niet heel best voor in de competitie. Werd er tijdens de bekerwedstrijden nog wel eens geroepen: ‘’ach het is maar de beker’’ ‘’in de competitie staan we er’’ ‘’nee, mijn conditie is dan een stuk beter’’ weten we nu na een aantal wedstrijden dat deze lijn zich aardig doorzet in de competitie.

Na een gelijkspel tegen Saestum werd er hierna geen punt meer gepakt. Vandaag stond de wedstrijd tegen Sporting 70 op het spel. Waar we in de beker nog verloren tegen het vierde elftal was het vandaag het derde wat op bezoek kwam op het Kerstens Sportpark. Dat iedereen zin had om een goed resultaat neer te zetten bleek afgelopen donderdag bij het opstellen van de presentie lijst door coach André. Maar liefst 18 enthousiaste leden hadden zich opgegeven. Daar er maar 16 man op de lijst mocht hadden Ruud en Chris zich vrijwillig afgemeld en besloten zij te gaan mountainbiken. Helaas had Remco last van de omschakeling naar de wintertijd en zich prompt verslapen, zodat we met 15 man verschenen om 09.44 uur op het sportpark onder het genot van een herfstachtig zonnetje.  

Toen de lijst bekend werd van de 11 basis spelers wisten wij dat het menens was, er moest resultaat komen. De leiding koos voor 11 jonge honden en lieten de ervaren routiniers langs de kant. Het strijdplan was duidelijk, met snelheid moest de tegenstander overklast worden. En wie kan je dan beter voorin hebben staan als Joris Schouten, de man die maar een weg kent en dat is immer gerade aus zoals een Duitse verkeersagent zo mooi kan vertellen en laat dat nu ook gelijk de kortste weg naar het doel zijn! Met aan zijn zijde de gebroeders Kerkhof, Olaf/Niels, net terugkomende van een marathon met hun longen van een van Manen luchtballon waren zijn ideale knechten! Zonder blikken of blozen vertelden zijn aan hun teamgenoten dat een marathon lopen genieten is en dat de eerste vijf kilometer het moeilijkst zijn, wat dan weer niet te geloven was voor de ervaren routiniers die vervolgens hun eigen wedstrijd hadden voor de warming up, het bekende latje trappen voor het vlaggen.

En zo werd er om 10.30 uur afgetrapt met Roland aan de lange zijde van het veld!

De wedstrijd begon en al snel bleek dat Achterveld geleerd had van de vorige wedstrijden en fanatiek en geconcentreerd, zoals ze in het trainersboekje zouden voorschrijven, bezig was aan het eerste kwartier. Symbolisch was het dan ook dat onze eigen veldmaarschalk, Rob, het startsein gaf voor wat later (spoiler alert) de eindoverwinning bleek te worden. Met een goede pass zette hij Joris vrij voor de keeper van Sporting waarna het voor Joris een koud kunstje werd en met een welgemikt schot onder de keeper de 1-0 liet noteren op het scorebord.

Dit voelde als een jonge ijsbeer die voor het eerst naar buiten mag met zijn moeder, kortom onwennig, want immers een voorsprong was al lange tijd niet gehaald in de competitie. Het spel golfde op en neer tot het moment dat er een overtreding gemaakt werd net iets over de middenlijn aan Sporting zijde. Rob, onze vrije trappenspecialist als ervaren routinier Rick niet in het veld staat, legde de bal neer en besloot de bal hoog voor te geven om zo gevaar te creëren in de 16. Wat ik vergeten ben te vermelden naast de Funday market in Weert is dat we in de nacht van 28 en 29 oktober een heuse herfststorm gehad hebben in het noorden des lands. En zo was het dat moeder natuur de plannen van Rob bruut verstoorde en de bal oppik en prompt in het net liet vallen.

Warempel, het stond 2-0 met een beauty van een goal waar nog lang in de rust over werd nagepraat. In diezelfde rust was ook Joris gespreksstof, en had voor de hongerige onder ons een snack meegenomen. Helaas vielen zijn broodjes met de combinatie guacemole, sambal en sandwichspread niet in goede aarde bij de rest. Mochten er onder de lezers wel geïnteresseerden zijn, u kunt het recept opvragen met een mail naar: info@rksva.nl t.a.v. Joris Lekkernijen.

De 2e helft begon en met een veilige voorsprong werden de ervaren routiniers opgetrommeld om de wedstrijd vakkundig uit te spelen en de voorsprong te vergroten. Dat deze opdracht niet heel lang op zich deed wachten om uitgevoerd te worden bleek uit een geniale pass van de Flash aan de rechterkant die Kevin vrij speelde. Kevin niet zelfzuchtig zag Roland vrij staan en gaf de bal af waarmee Roland weer helemaal meedeed in het topscoorderklassement van het 3e met 2 doelpunten uit 6 wedstrijden. Dat hij dit wel iets karig vond bleek uit nog een aantal goede mogelijkheden die hij had maar waar elke keer de sluitpost van Sporting in de weg stond.

Het was wederom de snelle rechtsback die met zijn opvallende motorriek dwars door de linksachter van Sporting ging en met een voorzet nummer drie van Roland verzorgde. Helaas heeft die loopactie er wel voor gezorgd dat de rechtsback de overige 25 minuten moest herstellen waardoor Sporting ook gevaarlijker kon worden.  Met een als voorzet bestemd schot was het de spits van Sporting die Tim kon verschalkte die voor de rest kon terugkijken op een makkelijke dag zonder veel capriolen. Veel meer hoogtepunten waren er eigenlijk niet meer en dus besloot de goed fluitende leidsman dat het wel welletjes was en floot hij af met de 4-1 op het scorebord.

Iedereen was in euforie stemming en wat is er nu leuker dan in zo’n jolige omgeving een mop te vertellen? Juist, niet. De eerste biertjes waren amper getapt en onze Rick stond al te trappelen om hem te vertellen. Volgende week mogen we uit naar Kampong, waar we gaan proberen om de weg omhoog voort te zetten.

Tot volgende week en nu genieten geblazen van een hoogstaand stukje cabaret van Rick:

 

Een kerel komt met 2 blauwe ogen op z’n werk. Zijn collega vraag; hoe komt dat zo?

Ja het is een lang verhaal maar me vrouw heeft me geslagen met een zak diepvriespatat.

Zijn collega, diep verbolgen vraagt aan hem hoe dit zo gekomen is.

Nou zegt hij, mijn vrouw stond voorover gebukt bij de vriezer en toen kon ik me niet meer inhouden, rok omhoog gedaan, en de rest snap je wel…

Zo zo, zegt de collega, en vindt ze dat dan niet fijn?

Jawel, maar niet bij de Aldi!