dinsdag 27 maart 2018

SV ACHTERVELD 2: DE REEKS IS DOORBROKEN! 

Een nieuw weekend, dus nieuwe kansen. Het 2e van de plaatselijke S.V. reisde af naar Amersfoort voor de wedstrijd tegen VVZA, waar wat vrijwel iedereen onmogelijk achtte, is gebeurd! 

Het is een vroege zondagmorgen in maart, als de spelers van het 2e voor de verandering op tijd arriveren in de kantine, zonder een uitzondering na te laten! De gezichten zien er allemaal fit en wakker uit, wat ook hoog nodig is aangezien VVZA 2 de tegenstander van vandaag is. Als u een trouwe volger bent van het 2e(dan hebt u echt een zuur leven) zal het u vast niet ontgaan zijn dat we een week eerder ook al aantraden tegen de zeehelden, en die wedstrijd ging op eigen terrein met 0-3 verloren. Vandaag dus de kans om wraak te nemen, en de eerste punten van het seizoen te pakken! 

Sportpark Emiclaer. Zondag 25 maart. 

Bij aankomst op het zonovergoten sportpark van VVZA keken de jongens van het 2e elkaar verbouwereerd, sommigen zelfs in shock, aan. Nadat er een halfuurtje geleden verzameld werd in de kantine was er werkelijk nog niks fout gegaan, er was geen vuiltje aan de lucht in tegenstelling tot vele voorgaande weken. Iedereen was op tijd, de jongens die ruim van tevoren medegedeeld hadden rechtstreeks naar de tegenstander te komen, waren een ook gewoon. De tenues, ballen, bidons en waterzak waren allen aanwezig. Het was haast té mooi om waar te zijn. 

Dit moet ook door het hoofd van onze penaltykiller Max geschoten zijn, op het moment dat hij keurig op tijd vertrok uit zijn woonplaats Scherpenzeel. Halverwege zijn rit naar zijn teamgenoten kwam hij er achter dat een voetbaltas meenemen naar de voetbal toch best handig is, en besloot daarom rechtsomkeert te maken om deze dan ook op te halen. Met een telefoon die naar eigen zeggen uit stond, was hij dus ook niet te bereiken door zijn teamgenoten, die een droom van een vlekkeloze voorbereiding in duigen zagen vallen. 

Vlak voor de wedstrijd begon moesten we zoals iedere week door de controle van de digitale spelerspassen. Hierbij kwamen we er achter dat we de beschikking hebben over 2 nieuwe spelers, namelijk Jessie Gruunestain en RaolDroesbloek. We wensen onze nieuwe teamgenoten dan ook veel succes en sterkte bij het restant van het seizoen! Overigens was KhalilHannan ( lees: Dirk ) vrijwel de enige naam die door de arbiter vlekkeloos werd uitgesproken, waarvoor onze complimenten! 

Als rond de klok van 11 het beginsignaal ten gehore komt, begint wat voor het 2e een memorabele wedstrijd zou worden. Hoewel Achterveld prima in de wedstrijd zit, is het VVZA wat de meeste kansen afdwingt. Met wat kunst en vliegwerk blijft de brilstand lange tijd op het bord, tot het moment dat een buitenspeler van VVZA door onze sluitpost zo hard onderuit werd getrapt, dat het geluid van zijn scheenbeschermer tot ver over de middenlijn te horen was. Nadat de penalty overnieuw genomen moest worden werd het 1-0 voor de thuisploeg. 

Het 2e liet de koppies echter niet hangen en ging gewoon door waarmee het bezig was, namelijk tegenstand bieden. Dit werd bijna beloond toen Michiel Van Buuren een afvallende bal in een keer op de pantoffel nam, maar de in grote getalen gekomen toeschouwers ( naar schatting een recordaantal van rond de 10 ) zagen deze uit elkaar spatten op de lat. Het was echter niet veel later toen Luuk een vrije trap in de bovenhoek deponeerde, en de 1-1 op het scorebord zette! Met alle geluk van de wereld haalden we de rust met een gelijke stand, wat perspectief bood voor de 2e helft! 

Maar goed, dat de meeste dromen bedrog zijn werd ook hier maar weer eens pijnlijk duidelijk. In de 45 minuten die daarna volgden kregen we maar liefst 4 tegengoals te verduren. We gingen dus wederom ouderwets de boot in, ditmaal met 5-1. Net zoals vorige wedstrijd kunnen we concluderen dat de wedstrijden eigenlijk gewoon een helft te lang duren. Nu de wedstrijd als een verwijzing naar een liedje Marco Borsato gezien kan worden zoals benoemd in de 1e zin van deze alinea, besloot Ramon Tolboom dat dit nog maar eens extra duidelijk gemaakt moest worden. Vandaag was rood de kleur die hij te zien kreeg nadat hij zijn 2e gele kaart pakte. Na een klap van zijn tegenstander geïncasseerd te hebben, die daarvoor ook rood kreeg, kon hij vertrekken. 

U zult nu wel denken, waarde lezer: Maar de reeks was toch doorbroken? Nou, dat klopt helemaal! 

Een seizoen geleden had het 2e een keepersprobleem. In dit seizoen hebben er 12 verschillende keepers het doel verdedigd, maar een daar van ging de boeken in als een levende legende. Hij presteerde namelijk iets wat geen enkele andere doelman van het 2e de afgelopen jaren gepresteerd heeft, namelijk in al zijn wedstrijden die hij gespeeld heeft voor het 2e zijn doel schoon houden! Er gaan verschillende mythes en geruchten rond over de identiteit van dit fenomeen, maar wij kennen hem als:  

Dennis ‘altijd de 0’ Van Ruitenbeek! 

Voordat Max het presteerde om pas tijdens de wedstrijd aan te komen kakken, moest iemand de dappere taak op zich nemen om het keepersshirt aan te trekken. We konden onze ogen niet geloven toen Dennis het risico nam zijn status als ongepasseerde keeper op het spel te zetten, maar het gebeurde echt! Het hielp dus niet, hij moest 5 keer vissen. Dennis ‘altijd de 0’ is dus een naam voor de geschiedenisboeken, want zelfs hij wist het tij niet te keren voor het 2e.  

Overigens was het niet allemaal kommer en kwel vandaag, Max heeft keurig zijn fout gecompenseerd door als ober te fungeren nadat wij zonder punten het veld af gingen. Ook is er al een schuld ingelost, Lenn uit de O19-1 deed weer mee en maakte zijn fout van te laat komen vorige week weer goed!