maandag 19 maart 2018

Is dit het leven? © Tjeerd

De week waarin Achterveld 2 zich had kunnen ontdoen van de rode lantaarn, eindigt in een deceptie. 

U zult wel denken, waarde lezer, gaat het 2e nu ook al verslagen maken? Ja, hopelijk is dit de eerste van velen. We starten gelijk met een extra groot verslag, aangezien we afgelopen week 2 keer moesten verschijnen aan de aftrap. 

De kenners waren het er over eens, met 2 thuiswedstrijden in 4 dagen in het verschiet moest de reeks met verliezen die sinds de eerste wedstrijd van het seizoen loopt, doorbroken worden. Ondanks het gegeven dat het tegenwoordig onafhankelijke 2e te maken heeft gehad met zwaar weer in de derde klasse, was  de spelersgroep hoopvol. We zouden immers spelen tegen mede-degradatiekandidaat VVZA, en het op de 5e plaats bivakerende ’T Goy. 

Kerstens Sportpark. Donderdag 15 maart. 

De vooruitzichten waren hoopgevend. De nodige versterkingen uit het 1e elftal waren aanwezig, waaronder een, volgens de hoofdtrainer, hopeloos uit vorm verkerende spits die we uit medelijden niet bij naam gaan noemen. Ook hadden we de beschikking over een gediplomeerd KNVB trainer die voor een schokeffect zou moeten zorgen. Daarbovenop kwam ook nog eens dat het geen zondagochtend was, dus zo verschenen er 11 fitte spelers aan de aftrap. Zou dit dan eindelijk de ommekeer worden waar we zo naar snakken? 

Nee. We verloren met 0-3.  

Dit was mede te danken aan een discutabele ingreep van de geroemde trainer, die besloot al zijn beschikbare wissels te gebruiken bij een 0-2 achterstand. Zonder wisselspelers begonnen we aan de 2e helft, waarna notabene onze aanvoerder besloot dat het nodig was om zijn tegenstander zo hard neer te trappen, dat hij zichzelf daarbij blesseerde. Met 10 man die nog wel hebben gevochten voor wat ze waard waren, gingen we dus wederom de boot in. 

De dagen na donderdag waren zoals u begrijpt emotioneel erg zwaar voor de spelers van het 2e. Als er een keer punten gepakt moeten worden had het afgelopen donderdag moeten zijn. Het geloof in een resultaat tegen de in de subtop verblijvende tegenstander van zondag was niet groot, daarbij kwam dat er op zaterdagavond een feest was in het etablissement wat men kent als De Peerdestal, waar menig speler van het 2e aanwezig was om zich mentaal voor te bereiden op wat slechts enkele uren later zou plaats vinden. 

Kerstens sportpark. Zondag 18 maart. 

Nadat vrijwel iedere speler van het 2e na een korte nacht teleurgesteld wakker werd aangezien er geen bericht was van een afgelaste wedstrijd, verscheen iedereen keurig op tijd met goede moed in de kantine. Behalve Lenn uit de O19-1, en Dennis Hak. Heren, we houden een blaadje van jullie  te goed, want we hebben het jullie vergeven, maar we vergeten het niet! Overigens werden er door vele gulle spelers van het 2e blaadjes bier beloofd bij een overwinning, we hadden buiten de 3 punten dus extra motivatie! 

Onze door onkunde geblesseerde aanvoerder was de leider van vandaag. Hij besloot gelijk zijn stempel te drukken door zeer terecht met een 4-4-2 formatie te beginnen, in plaats van de welbekende 4-3-3. Na dat onze intrem aanvoerder de tos won ( Winnen we toch nog wat ), speelden we de eerste helft tegen de gebruiken in naar de kantine, omdat we met de wind in de rug een voorsprong zouden moeten opbouwen die in de 2e helft verdedigd zou moeten worden. 

Wonder boven wonder gebeurde dit ook! Met een 2-0 voorsprong door een doelpunt van Tom, waar een aanval aan vooraf ging waar FC Barcelona jaloers op zou zijn, en een doelpunt van Dirk die attent reageerde. Gaat het nou eindelijk gebeuren? 

Nou niet dus, na 15 minuten in de 2e helt stonden we 2-3 achter. Met wind tegen voetballen is ook niet makkelijk. Nadat T Goy 2-4 maakte en Raoul namens ons de aansluitingstreffer maakte, kregen we nog een penalty tegen. Max keerde deze zeer knap, maar de snel fluitende leidsman besloot dat deze overnieuw genomen moest worden. Daar maak je onze sluitpost niet bang mee, want ook de 2e penalty pakte hij overtuigend. Het is zelfs gefilmd door zijn nieuwe vlam, en tevens trouw supporter van het 2e!  

Nadat het eindsignaal klonk en we zuur de kleedkamers opzochten, was de stemming al gauw weer goed. Met de welbekende klanken van ‘Always look on the bright side of life’, waren we er zo weer bovenop. 

Hopen op betere tijden dus, het liefst volgende week al, als we uit spelen bij VVZA! 

Tot de volgende keer!  

SV Achterveld 2