In iedereen schuilt een Mark van Brakel
maandag 12 december 2016

S.V. Achterveld 3

Een druilerige zondagmiddag op een half verlaten Kerstens sportpark. De derby van het jaar staat op het programma: SVA-3 tegen de gebroerders Kerkhof.

Al 80 minuten lang is het spel niet om aan te zien en weet SVA geen kans te creëren. Aan de andere kant is het aantal reddingen in 1-op-1 situaties van Tim en het aantal ballen dat van de lijn is gehaald al niet meer op één hand te tellen. De lucht is inmiddels betrokken en zachtjes begint het te regenen.

Mark van Brakel is zojuist ingevallen voor Joris en heeft als rasechte back geen idee waar hij moet lopen op de rechtsbuiten positie. Kevin komt op het middenveld aan de bal. Wanhopig zoekt hij naar een oplossing maar hij ziet niemand vrij staan. Dan komt er ineens een rare gedachte in hem op: “Dan maar een diepe bal op Mark spelen…”

Verschrikt ziet Mark de bal aankomen. Enthousiast rent hij er achteraan en weet hem ook nog te veroveren voor de back hem te snel af is. Maar wat nu? In deze positie begeeft Mark zich nooit en hij heeft dan ook geen enkel idee wat te doen. Wachten op aansluiting van het middenveld? Blind de bal voorgeven? Of toch maar een ingooi proberen te versieren?

Regen dwarrelt over het veld. Een combinatie van zweet en regen plakt het shirt wat oncomfortabel aan zijn lichaam vast. In een schim ziet Mark de muur van verdedigers die hem op een eilandje in de hoek van het veld zetten, ver verwijderd van een vertrouwd oranjehemd. Achter hem hoort hij de bank allemaal tegenstrijdige aanwijzingen naar hem schreeuwen waar je als je de techniek van Messi hebt wellicht wat mee gekund had, maar aan Mark waren ze niet besteed.

Is dit nu wel de bedoeling? Jarenlang was Mark een trouwe leider van SVA 2. Elke week Alex uit zijn bed halen en de vlag hanteren langs de zijlijn was waar Mark zich mee onderscheidde. Dit jaar besloot hij de kicksen weer onder te binden en zich aan te sluiten bij SVA 3.

Op het veld is Mark de speler van het dienstbare soort. Je wint er de wedstrijd niet mee maar je hebt ze hard nodig in je team. Mark kent zijn taak: man uitschakelen en de bal inleveren. Soms probeert hij eens een stapje verder te gaan maar dit gaat nog weleens mis.

En toen was daar ineens die bal die voor z’n voeten aan kwam rollen. Je kon al uittekenen wat er ging gebeuren. Hij zou die bal per ongeluk met zijn standbeen aantikken waardoor hij koddig langs de bal zou schieten. En anders zou hij wel in de grond trappen of over zijn veters struikelen. En in de daaropvolgende counter zou de tegenstander de beslissende 0-1 maken en met de 3 punten mee terug naar Amersfoort nemen.

Uiteindelijk herkennen we ons eigenlijk allemaal in Mark op de rechtsbuiten positie. Het is als de eerste dag op de middelbare school, voor het eerst een spreekbeurt over batterijen geven en je tekst vergeten of voor het eerst aanschuiven bij het kerstdiner van je schoonouders. Je twijfelt aan jezelf en weet eigenlijk niet of je het nou wel kan.

Die bal in de 80e minuut lag niet alleen voor de voeten van Mark, maar voor de voeten van ons allemaal. De wereld werd wazig om Mark heen. De bal, het doel, de keeper en hijzelf waren de hoofdrolspelers in dit schouwspel. De rest figureerde als schimmen om hem heen. 

Het was alsof Mark even buiten zichzelf trad. Het was een moment van niet denken maar doen. In zijn ooghoek zag hij dat de keeper wat ver voor zijn goal stond en de verre hoek volledig vrij liet. Zonder dat hij het zelf door had liet hij zijn verwoestende rechter los op de bal. De bal zeilde over alles en iedereen heen richting de verre kruising. Het publiek hield zijn adem in, de tijd leek even stil te staan. De bal plofte in de verre hoek, de keeper was kansloos! Blinde euforie maakte zich meester van het Kerstens sportpark. Het publiek was bijna niet meer in toom te houden! De drie punten waren een feit!

Volgende week staat Mark gewoon weer op z’n vertrouwde plek in de verdediging en rent hij de hele wedstrijd lang achter de buitenspeler aan om hem uit te schakelen. Maar hij heeft ons allen wel een grote dienst bewezen deze zondag. Want onthoud 1 ding als je weer iets moet doen waarvan je denkt dat je het niet kan: ook in jou schuilt een Mark van Brakel…