maandag 28 mei 2018

S.V. Achterveld 3

Een dag die voor altijd de boeken in zal gaan als een dag die we nooit zullen vergeten. Een dag die de geschiedenis en de toekomst van het amateurvoetbal voor altijd veranderde. Een dag waarover nog lang gepraat zal worden, ook al zijn we oud en grijs (al voldoen enkelen van ons al aan dit profiel). 

De fabelachtige verhalen die verteld zullen worden aan onze kleinkinderen, die ze na meerdere malen aangehoord te moeten hebben, weer zullen doorvertellen aan hun kleinkinderen. 

 

De dag waarop het 3e elftal van de plaatselijke S.V. zijn laatste officiële wedstrijd op de zondag speelde. 

 

Speciaal voor deze gelegenheid had onze vaste (en veelal enige) toeschouwer Marion voor een stevig ontbijt gezorgd. Via dit kanaal willen we je hiervoor nog eens extra bedanken, al mogen er wel wat meer balletjes in de soep de volgende keer. 

 

Deze gelegenheid zorgde er ook voor dat er zich een totaal van 18 man had aangemeld om deze wedstrijd bij te wonen. Ondanks het grote aantal aanwezigen werd het elftal meteen voor een enorm probleem gesteld. Zowel Tim Tolboom, Marthijn Houtveen als Dennis Kok hadden zich afgemeld voor de wedstrijd en dus was er niemand om het verslag te schrijven. En hoewel het al bijzonder was dat het 3e zijn laatste wedstrijd op de zondag zou spelen, het zou nog unieker zijn als er na afloop geen hilarisch verslag te lezen was over het verloop van de wedstrijd.  

Uiteindelijk werd laatstgenoemde alsnog gedwongen om na een korte nachtrust naar de wedstrijd te komen kijken. Hier het verhaal van onze verslaggever ter plaatse: 

 

Omstreeks 11:25 kwam ik het Kerstens Sportpark opgelopen. Pen en papier in de hand. Er hing een aparte sfeer op het sportpark, alsof er een historische gebeurtenis plaats zou vinden. Het was drukker dan anders en terwijl ik mij een weg worstelde door het gedrang hoorde ik het gelach vanuit de kleedkamers. 

 

In mijn prille carrière als journalist had ik zoiets nog nooit meegemaakt. Nog nooit had ik van mijn werkgever, svachterveld.nl, zo’n belangrijke opdracht gekregen. Natuurlijk heb ik geluk gehad dat de 2 journalisten die hoger in de hiërarchie staan beide al druk waren met het schrijven van een ander artikel. Tim Tolboom was al maanden undercover als bosje om fazanten te observeren in hun natuurlijke habitat. Deze merkwaardige dieren lieten zich niet makkelijk op de gevoelige plaat vastleggen. Marthijn Houtveen daarentegen was druk met het recenseren van de nieuwe Deadpool film. 

 ‘The chance of a lifetime’ zoals wij journalisten het vaak verwoorden. Zo moet de journalist zich gevoeld hebben die mee mocht met de Apollo 11 om de allereerste maanlanding van de mensheid te verslaan. Of meer recent, de journalisten die aanwezig waren bij het sprookjeshuwelijk van prins Harry en Meghan Markle. 

 

 Nog namijmerend van de plotselinge opportuniteit die mij was geboden kwam ik op veld 1 aan. Ik was niet de enige die was op komen dagen. In mijn bijzijn stonden een aantal bekende en minder bekende voetbalanalisten. Zo was daar Kevin Ruitenbeek die onlangs de tegenslagen op voetbaltechnisch gebied van afgelopen seizoen toch had besloten om het 3e volgend seizoen weer kampioen te maken. Zo mocht ik hem quoteren: “Laat mij een seizoen spelen met Dennis Kok en ik maak ons kampioen. Samen zorgen wij voor 80 open kansen, waarvan Roland er toch zeker 20 in moet kunnen schieten!”

 

Hoewel zijn eerste opmerking best plausibel is, lijken de 80 kansen voor Ronald net aan de krappe kant. 

Daarnaast waren ook Danny Smal en Mark Groen van de partij. Danny kwam niet per se voor het voetbal, maar was er eigenlijk vooral om zijn voetbaltas (gesponsord door Robin Ruitenbeek en Alex Boersen) in te leveren aan de speler die zich de afgelopen 1,5 jaar uitdrukkelijk had laten gelden als 3e aanvoerder en die zelfs titelambities zou hebben voor het volgende seizoen. Mark Groen daarentegen kwam vooral voor de vrouwen die op het veld ernaast speelden en om zijn broer en huidig aanvoerder Rob te supporten. 

 

Nadat Daryl het traditionele latje trappen had verloren en dus mocht vlaggen, kon de wedstrijd eindelijk afgetrapt worden onder de bezielende leiding van de prima fluitende leidsman. De wedstrijd begon zoals het ook zo eindigen, in een oneindige carambole. Beide ploegen hadden moeite om de bal in de ploeg te houden. Huidig aanvoerder Rob, graag geziene gast bij de familie Ruitenbeek, probeerde het nog wel met een aantal afstandsschoten, maar ondanks zijn goal van 40 meter van vorige week wist hij zijn krediet met betrekking tot afstandsschoten deze week behoorlijk te verspelen.  

 

De leiding had echter een troef achter de hand en dat was een behoorlijke tactische omzetting. Waar normaliter de lange bal werd gehanteerd op onze eigen spitsen, werd ditmaal besloten om lange ballen te geven op de langste verdediger van Roda. Ditmaal kwamen alle lange ballen helaas aan en dus werd er voor weinig gevaar gezorgd. Na 25 minuten en een 0-2 achterstand was zelfs de leiding hier klaar mee en mocht Roland, bij de dames ook wel bekend als de Slager van Nijkerkerveen, zijn entree maken. Binnen 2,5 minuut wist hij de 1-2 op het scorebord te brengen. Kevin keek content toe. Was het dan toch mogelijk om dit elftal kampioen te maken volgend seizoen?.... 

 

Helaas wist Roda nog voor de rust onze neus op de feiten te drukken. Nadat de verdediging van Achterveld opnieuw moeite had om een bal weg te werken, viel de 1-3. U moet weten dat met de afwezigheid van de 3 verslagschrijvers ook meteen driekwart van de verdediging was weg gevallen. En dus had het andere kwart van de verdediging, Rick van den Brink, moeite om de organisatie te bewaren. 

 

Na enkele positionele wijzigingen werd de 2e helft aangevangen. De tactiek werd aangepast op onze tegenstander en in plaats van dat we lange ballen speelden op hun laatste man, werden er nu lange ballen gespeeld op hun voorstopper. Oftewel, het spel was om te janken. Een geluid wat ook letterlijk meerdere malen te horen was aan de kant van de lijn door alle kinderen die aanwezig waren. Op een gegeven moment wist het toegestroomde publiek zich helemaal niet meer te beheersen en dus was het Osje die orde op zaken moest stellen. Nadat Osje had beloofd dat het spel volgend seizoen beter zou zijn en de aanwezige supporters was beloofd dat ze hun toegangskaartje vergoed zouden krijgen, werd het eindelijk rustig bij de plaatselijke S.V. 

 

Inmiddels hing de spanning in de lucht, de sfeer was daadwerkelijk om te snijden. Niet omdat de wedstrijd kansloos verloren werd, maar vooral omdat iedereen benieuwd was hoe het 3e zijn laatste minuten op de zondag zou doorbrengen. Het antwoord is ontluisterend.. Onze (voorheen) gevierd aanvoerder Rob Groen besloot dat het tijd was om een penalty weg te geven aan onze aartsrivaal Roda, omdat één van hun spelers had aangekondigd te stoppen en dus nog een doelpunt moest maken. Ondanks dat de 1-4 twee bladen bier opleverde voor de jongens, werd deze beslissing hem niet in dank afgenomen. Voor deze vorm van matchfixing werd heel Achterveld 3 voor het leven geschorst voor het zondagsvoetbal en dus zijn we genoodzaakt voortaan te voetballen op de zaterdag.“ 

 

En dus zit het seizoen 2017/2018 erop met een keurige plek in de middenmoot, nadat we met de winterstop nog stijf onderaan stonden. Ook na dit seizoen zullen we weer afscheid moeten nemen van enkele van onze spelers. Naast Beekhuizen, Chris, Danny en Remco v.h. Klooster nemen ook Ruud en Remco v.d. Berg vandaag afscheid. Ruud sloot het seizoen in stijl af met een 1-4 nederlaag en een blaadje bier. Van Remco nemen we afscheid omdat hij voor de 4e keer dit seizoen niet op kwam dagen en dit nu zelfs Harry, Osje, Robin en Willem Sr. te ver ging. Daarentegen komt Frank, die het heilige nummer 3 durfde op te eisen, ons elftal versterken. 

 

Namens het gehele elftal willen we iedereen bedanken voor alle support. Tevens willen we alle vrijwilligers bedanken. Sponsoren, scheidsrechters, leiders, kantinedienstmedewerkers, ontbijtverzorgers, bestuursleden. iedereen die dit fantastische seizoen mogelijk heeft weten te maken. 

Tot slot wil ik namens het verslagcomité iedereen bedanken voor het trouw lezen van het wekelijkse verslag. Alle positieve reacties en lofuitingen hebben er voor gezorgd dat wij ook volgend jaar door zullen gaan met deze wekelijkse rubriek. 

Geniet van de zomerstop en tot volgend seizoen op de zaterdag! 

 

SVA 3.jpg