maandag 16 april 2018

S.V. Achterveld 3

SV Achterveld 3 en de voorkeurscorrelatie  

 

Hoewel de resultaten er na de winterstop mogen wezen, is het niet een en al positiviteit bij Achterveld 3 de laatste tijd. Boze tongen binnen het elftal beweren namelijk dat het westrijdverslag veelal te positief uitpakt voor de vriendengroep van de Buughoazen. En of dat nog niet genoeg is diende er zich vandaag nog eens extra perikelen aan. Hierover later meer. 

 

Deze week stond er een thuiswedstrijd tegen Aurora, de nummer 3 van de competitie op het programma. In een eerder treffen eindigde deze wedstrijd in een 1-1 gelijkspel. Aangezien het een thuiswedstrijd betrof hadden er zich zowaar 17 man present gemeld. Gelukkig loste dit probleem zichzelf op.  

Ten eerste was daar Mark van B die had besloten dat een potje 7 tegen 7 op de vrijdagavond belangrijker was dan zijn eigen elftal van degradatie behoeden. Hij haakte geblesseerd af en daar zijn we hem, gezien de einduitslag, nog steeds dankbaar voor. Ook Karel was zo sportief om andere spelers wedstrijdminuten te gunnen en meldde zich ziek af.  

Verder opmerkelijk was de afwezigheid van het schrijversduo Marthijn H en Tim T,  normaliter verantwoordelijk voor het wekelijkse wedstrijdverslag. Hoewel zij graag denken dat ze van onschatbare waarde zijn voor het elftal bleek vandaag dat het 3e eigenlijk voor alle taken wel iemand heeft die deze kwaliteiten ook beschikt en bij vlagen zelfs beter beheerst. Een korte opsomming: 

  • De linksback positie 

  • De rechtsback positie  

  • Het vice-aanvoerderschap  

  • Het schrijven van het wedstrijdverslag  

  • Het dragen van het heilige nummer 3  

Gek genoeg  werden al deze taken overgenomen door slechts één persoon. 

 

Minder opmerkelijk was het te laat komen van Dave B. Uit betrouwbare bron bleek dat hij pas om 07:00 naar bed ging na een hevig avondje, en nachtje, stappen in Arnhem. Het traditionele latje trappen om wie de vlag moest hanteren kon daarom overgeslagen worden en dus kon er eindelijk afgetrapt worden voor de eerste helft. Een eerste helft waarin we uit de startblokken schoten met een goal van Joris en een wat ongelukkig eigen doelpunt van Aurora. Na een nog ongelukkiger eigen doelpunt van Aurora en een kopgoal van Roland konden we met een 4-1 ruststand de kleedkamers opzoeken.  

Helaas kregen we daar een trieste mededeling te verwerken. Eén van de 200 kanaries van Roland had een vreemde liggende positie aangenomen en ondanks verwoedde reanimatiepogingen bleek het beestje niet meer te redden. Deze klap kwam hard aan bij gehele elftal en dat was terug te zien in het spel van de 2e helft. De technische leiding besloot daarnaast enkele kritisch ontvangen wijzigingen door te voeren. Zo was daar de rentree van Matthijs na maanden van blessureleed. Omwille van de veiligheid laten we grappen over zijn snelheid en souplesse achterwege. Daarnaast mocht ook Dave aantreden. Nog zichtbaar vermoeid van de korte nachtrust moest hij even acclimatiseren aan het snelle spel en het duurde ook niet lang voordat hij de beslissende pass gaf waardoor Aurora de 4-2 kon maken.  

 

De tweede helft was maar een schim van de eerste helft, maar we hielden stand. Inmiddels was Peter dusdanig vermoeid geraakt dat hij een wissel aanvroeg. Zichtbaar gepikeerd over zijn conditie die hem in de steek liet zocht hij meteen de douches op.  

Verder opvallend in de tweede helft was dat Joris er achter kwam dat hij al jaren van zijn verkeerde voet gebruikt maakt. Een ziedend schot met zijn linker puddingbeen belandde op de kruising. De rebound met zijn ‘sterke’ rechter been belandde op de tennisvelden. 

Minder opvallend in de tweede helft was dat Remco legio aan kansen onbenut liet (overigens wist Remco na afloop van de wedstrijd nog enkele uitstekende tips te geven aan zijn medespits Roland, die 6 klasses hoger heeft gevoetbald). Uiteraard kreeg hij het daarna weer aan de stok met de tegenstander door een bal na het fluitsignaal tegen de keeper aan te peren. Als enige man op de vereniging had hij het fluitje niet gehoord. De prima fluitende leidsman vond dat het welletjes was geweest en floot af voor het einde van de wedstrijd. Overigens had de scheidsrechter ook belang in een overwinning voor Aurora, aangezien hij, en ik citeer, “geen 3 euro voor een bakje koffie wilde betalen als hij bij zijn dochter ging kijken”. 

 

Na afloop van de wedstrijd ging het al snel niet meer over de behaalde 3 punten. Enkele intelligente spelers vonden namelijk wel een heel opmerkelijke correlatie in het wisselbeleid van het technisch hart. De verwantschap met ‘opperleider’ Harry bleek namelijk van directe invloed op het aantal speelminuten. Zo is het Rob die de speelminutenranglijst aanvoert, niet toevallig de schoonzoon van onze grote leider. 

Nummer 2 Dennis, ook een graag geziene gast bij de familie Ruitenbeek, volgt op gepaste afstand. Hij wordt weer opgejaagd door zo’n beetje alle Buughoazen, niet alleen de vriendengroep van Rob maar ook van Kevin, zoon van onze almachtige leider. 

Bovenstaande grafiek*  vertoont de verhoudingen binnen het 3e. 

 

 Al met al zullen we de interne strubbelingen weer naast ons neer moeten leggen want er wachten ons nog een paar belangrijke wedstrijden. De soap gaat volgende week door als we onze vrienden van Amersvorde op bezoek krijgen

 

* Aan bovenstaande grafiek kunnen geen rechten worden ontleend.  Cijfers zijn uit de duim gezogen.